Datum: 12 januari 2023
Bron: NRC
Als je Dieren denken hebt gemaakt, weet je dat dolfijnen geluiden maken waarmee ze elkaar begroeten. Ze hebben ook een ‘signature whistle’, een fluittoon die voor iedere dolfijn uniek is en die dient als naam. Maar de dieren kunnen ook samenwerken en maken daarbij geluiden onder water om hun gedrag op elkaar af te stemmen. En die onderwatercommunicatie wordt moeilijker naarmate er meer omgevingsgeluiden zijn die door mensen worden veroorzaakt.
Onderzoekers van de universiteit van Bristol in Engeland wilden weten of tuimelaars, een soort dolfijnen, last ondervinden van geluiden die wij mensen maken. Geluiden van schepen, olieplatforms en de aanleg van windparken op zee, kunnen onder water enorm doorklinken. De onderzoekers wilden testen of tuimelaars een opdracht samen konden uitvoeren bij verschillende niveaus van herrie in hun ‘zwembad’.
Twee dieren moesten allebei binnen één seconde op een knop drukken. Daarbij werd steeds harder geluid afgespeeld via een onderwaterspeaker. De onderzoekers keken of de tuimelaars bij meer herrie ook meer moeite hadden om de taak samen te volbrengen. Wat bleek? De dieren hadden inderdaad meer moeite om tijdig op de knop te drukken. Maar dat niet alleen, ze gingen zelf ook duidelijk hardere geluiden maken om over de herrie heen te komen. Ze maakten hardere en langere geluiden en gingen dichter bij elkaar zwemmen om elkaar beter te horen. Ze hadden duidelijk last van het storende geluid.
Bekend is dat ook andere zeedieren last hebben van menselijk lawaai. En we zullen daar dus zeker rekening mee moeten houden, anders wordt het gedrag van dieren absoluut verstoord.